Lappland

Daar zit ik dan weer in Borås achter mijn lappie. Tijd voor een nieuw (maar extra lang) reisverhaal, want deze heeft even op zich laten wachten. Daar is natuurlijk een hele goede reden voor! Ik ben namelijk net vanmiddag terug gekomen uit Lappland. En wauw! Wat een avontuur! Ik kan nu al zeggen dat dit een van de mooiste dingen is die ik (tot nu toe) in mijn leven heb gedaan.

Maar voordat ik aan het verhaal van mijn trip naar Lappland begin, wil ik graag even iets anders (en misschien wel net zo belangrijk) mededelen. Aangezien ik van steeds meer kanten hoor of ik eigenlijk wel studeer hier, wil ik even zeggen DAT IK MIJN EERSTE TENTAMEN HEB GEHAALD! Na want onderzoek naar het Zweedse systeem van cijfers geven, blijkt dat ik precies, maar dan ook echt nét precies genoeg punten bij elkaar heb gesprokkeld om het tentamen te halen. Blijkt wel weer dat ik hier in Zweden mij goed aanpas, want hier werken ze alleen met gehaald of niet gehaald. En ik zeg altijd maar zo; gehaald is gehaald! De Zweden zijn het op dit vlak dus helemaal met mij eens :).

Ik snap dat jullie nu nieuwsgierig zijn geworden naar mijn grote avontuur in bijna het noordelijkste puntje van de wereld. Ja, we zijn zelfs de poolcirkel gepasseerd, dus noordelijk is het zeker. Ik begin maar gewoon van vooraf aan, want achteraan beginnen is zo verwarrend. NADAT IK VORIGE WEEK AL WAT VOORBEREIDINGEN HAD GEDAAN VOOR DE AANKOMENDE TENTAMENS (alles wat met school te maken heeft moet ik vanaf nu af aan maar even benadrukken denk ik), heb ik woensdagavond al mijn skispullen en dikke truien ingepakt. Er was een hele lijst met regels waar je je aan moest houden wat betreft het weer; 's ochtends niet douchen, geen beautyproducten met water, laagjes dragen, veel drinken en natuurlijk warme kleding dragen. Dit allemaal i.v.m. de bevriezing van je lichaam.

Op donderdagochtend liepen we bepakt en bezakt naar de bus, om aan de reis van 22 uur te beginnen naar Kiruna. Hier kwamen we vrijdagochtend rond 7 uur aan. Na een heerlijk ontbijt in het hostel gingen we meteen de eerste ochtend met honden sleeën en op sneeuwscooters een tocht maken.

Als Nederlanders/Duitsers dachten we dat we ontzettend goed voorbereid waren met onze skibroeken, skijassen, extra thermo-ondergoed en dikke handschoenen, maar niet dus. (Nouja, in ieder geval beter dan de Aziaten in hun spijkerbroeken en sneakers). We kregen nóg meer kleding aan, omdat we stil zaten op de slee. Resultaat; Allemaal michelinpoppetjes met twee skibroeken en twee skijassen aan, waarvan sommige jassen voor 'extreme climate' waren. Maar hoe dan ook; ik heb het niet koud gehad! 

De honden zaten vol energie op ons te wachten en wilden niets liever dan lekker rondrennen door de sneeuw. Dat hebben ze uiteindelijk dus ook kunnen doen. Er waren 12 honden voor een slee van vier personen + bestuurder. Heel leuk om te zien dat de honden zo hard willen werken (en ondertussen even een sneeuwhap pauze houden haha).

Halverwege hebben we een stop gemaakt in een tent met een vuurtje en lekker warme koffie en thee. Na deze fika stop gingen we verder op de sneeuwscooters. Ook heel gaaf! Misschien vond ik dit nog wel leuker dan de hondenslee. Lekker rondcrossen door de sneeuw. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik op een of andere manier een zwak heb voor motorvoertuigen en dus niet kon wachten om vol gas te geven. Ik was dan stiekem ook wel blij dat ik een sneeuwscooter moest delen met een jongen, want tja, die zijn toch niet zo bang uitgevallen wat dat betreft. (Sorry meiden!)

Nadat we ons hebben uitgeleefd moesten we tussen de middag weer terug naar het hostel, waar we onze spullen konden uitpakken. 's Middags hebben we een wandeltocht door Kiruna gedaan. Deze stad is zo groot als de helft van Nederland en staat bekend om de grote ijzermijnen. 's Avonds waren we natuurlijk hongerig en besloten naar de pizzeria te gaan. Daar hadden ze de plaatselijke specialiteit; rendierpizza. En ja, als je dan in Lappland bent, moet je dat toch even geprobeerd hebben. Smaakte eigenlijk gewoon naar wild, zoals zwijn of hert.

Na het eten hebben we nog met zijn allen wat gedronken in het hostel en daarna naar bed, want de volgende dag moesten we weer inpakken om naar Abisko te gaan. Op de weg naar Abisko hebben we nog een bezoek gebracht aan het Icehotel en de Sami familie. Het Icehotel was, tja, koud! Maar wel ontzettend mooi. Allemaal verschillende kamers van snice (mix van ijs en sneeuw) en ijsblokken. Erg indrukwekkend als je weet dat al het ijs uit de rivier achter het Icehotel wordt gehaald. Alle rivieren en meren in Lappland zijn compleet bevroren. Hier kon je gewoon met het plaatselijk vervoersmiddel (sneeuwscooter) overheen. Erg apart. Als afsluiting hebben we nog een drankje gedaan in de ijsbar en gedronken uit een ijsglas. Heel grappig!

Daarna weer de bus in om een Sami familie te bezoeken. Dit zijn de eerste bewoners van Lappland en leven nog steeds volgens eeuwenoude tradities. Lapp is eigenlijk een Zweeds scheldwoord voor de Sami's. De Sami's houden rendieren voor de huiden en het vlees. We kwamen daar dan ook op een rendierenboederij terecht. Heel schattig al die fluffy beestjes. En ze zijn heel vriendelijk. Toen moest ik toch wel even slikken dat ik de dag ervoor zo'n schattig beestje op mijn bord had liggen. Verder gingen we nog een soepje en jawel (again!) rendierenvlees eten in een Sami tent. Erg speciaal, want de oude man had de houten tent zelf gemaakt volgens Sami tradities. De zon ging bijna onder en dus tijd om te vertrekken naar Abisko. Daar kwamen we rond het avondeten aan.

's Avonds hadden we een bbq in een grote tent met kampvuur om vol verwachting naar de lucht te kijken of we misschien het noorderlicht konden zien. We hadden ons al enigszins voorbereid met hele dikke kleding en flessen vodka, want het kon maar zo zijn dat we de hele nacht moesten opblijven om een glimp van het noorderlicht op te vangen. Maar dit was helemaal niet nodig. De lucht was ontzettend helder en al onderweg naar de tent liet het eerste licht zich zien. Om heel eerlijk te zijn was ik op dat moment een beetje teleurgesteld. Vage lucht wat ook maar zo wolken hadden kunnen zijn, moest het noorderlicht voorstellen. Was dit het dan? Geen groene en paarse lichtflitsen door de lucht?

Maar mijn mening veranderde al snel. Rond half een in de nacht was het noorderlicht op zijn best. WAUW! Groene sluiers met paarse uiteinden zweefden door de lucht. Als een regenboog precies boven ons. Dit was wat ik verwacht had. Een geweldige ervaring die niemand mij meer afpakt. Ook de tour guide zei dat dit het beste noorderlicht was wat hij ooit had gezien. Het was een level 5 (op een schaal van 1 tot 5, waarin 5 het beste noorderlicht is). Helaas was mijn camera niet zo goed dat ik een prachtige foto heb, maar die heb ik maar even gestolen van Paula, die echt geweldige foto's heeft gemaakt. Iedereen was opgetogen en met een geweldige gevoel gingen we slapen.

Op zondag gingen we even een uitstapje maken naar Noorwegen; Narvik. Hier gingen we een fjord bezoeken. Ook heel speciaal om dat even te zien. Op de terugweg deden we inkopen voor het avondeten. Echt geweldig dat iedereen daar gewoon op zijn sneeuwscooter naar de supermarkt komt. (Wij niet helaas) Er zijn zelfs speciale verkeersborden voor sneeuwscooters!

's Avonds stond er nog een sauna op het programma. Een houten hutje aan de rand van het meer, met een hout gestookte sauna. Echt geweldig. En tussendoor met je bikini rollen in de sneeuw om af te koelen. We konden helaas geen gat in het ijs van het meer maken, want dat was meer dan een meter dik! Maar in de sneeuw rollen was al heftig genoeg haha. Na lekker gezweet te hebben, zijn we fijn ons bedje ingekropen, want tja, het noorderlicht hadden we immers al gezien!

Gisteren was het helaas alweer de laatste dag en zijn we met een skilift naar de top van de berg gegaan. Een geweldig uitzicht over Abisko en het immens grote, bevroren meer. Ik moet ook eerlijk zeggen dat het zo mooi was, omdat het weer ontzettend helder was. Alle dagen dat we in Lappland zijn geweest hebben we perfect weer gehad (lees: geen wolkje aan de lucht, strakblauwe lucht en heel veel zon). Het kon niet perfecter. Als echt allerlaatste afsluiter hebben we in het bergcafeetje nog lekker warme chocolademelk met slagroom gedronken. Daarna weer terug met de lift naar beneden. Nog even snel lunchen en om twee uur 's middags moesten we helaas weer de bus in voor 24 uur.

Ik kon er altijd wel blijven. De natuur, de mensen, alles is daar zo indrukwekkend! We hebben heel erg geluk gehad met het weer en het noorderlicht, maar blijkbaar waren de weergoden met ons. Ik kan dit verhaal nog veeleer langer maken, maar ik laat het hier maar bij denk ik, want het is bijna niet in woorden te beschrijven hoeveel indruk dit op mij heeft gemaakt. Once in a lifetime experience!

Morgen om half 9 weer textile chemistry...

Hej då!